Een indrukwekkend bezoek aan Comedor Infantil
Door: Annuska Lopez
Bedrijvigheid alom
Het is vrijdag 14 december 2012, het regent een klein beetje maar de temperatuur is toch zeer aangenaam. Rond het middaguur hebben de meeste kinderen zich al verzameld rondom Comedor Infantil. Zij staan netjes in een rij te wachten. De meisjes verzamelen zich voor de hoofdingang en de jongens staan aan de zij-ingang van de voormalige kerk. De kleintjes voorop en daarachter de wat ouderen. Binnen wordt er ondertussen nog hard gewerkt om alle tassen met daarin de schoenen, sokken en wat lekkers, voor ieder kind klaar te leggen. De plastic tasjes zijn gesorteerd op naam, want ieder kind krijgt schoenen en sokken in zijn of haar eigen maat. Als dan eindelijk de deuren opengaan is de ruimte snel gevuld met vrolijke en druk kletsende kinderen. Het loopt allemaal als een goed gesmeerde machine; ze komen binnen als hun naam wordt genoemd, nemen hun tasje in ontvangst en zoeken daarna een plekje uit aan een van de vele gedekte tafels. Vervolgens staan ze keurig in de rij om hun handen te wassen. Daarna keren ze terug naar hun tafel waar al snel door een van de vele vrijwilligers het eten wordt gebracht. Vandaag is het macaroni , een beetje opgebakken met wat groenten, een kippenpoot en een glas kaneellimonade. De kleintjes worden geholpen bij het snijden van hun vlees. Wat mij opviel was dat veel vrijwilligers de kinderen bij naam kenden. En dat terwijl er toch ruim 200 kinderen rondliepen!!
Na het eten kregen de kinderen nog allemaal een ijsje en vervolgens brachten ze netjes hun bord, bestek en beker terug naar de keuken. Inmiddels was hun plekje aan tafel alweer bezet door een ander kind.
Vrijwilligers
Nadat anderhalf uur later alle kinderen huiswaarts vertrokken waren werd een aantal tafels in een U-vorm gezet. Nu was het tijd voor de vrijwilligers om gezamenlijk te eten. De voorzitster bedankte iedereen voor hun inzet het afgelopen jaar en had een kleinigheidje voor de leraren die zich hebben ingezet. Ook was er een apart woord van dank voor Arturo. Tegenwoordig helpt hij als vrijwilliger, maar vroeger was hij een van de kinderen van Comedor Infantil zelf.
Bijzonder
Maria Khek had mij bij aankomst warm ontvangen en voorgesteld aan een aantal andere vrijwilligers. Allemaal mensen met heel veel passie voor het werk dat zij doen. Maria vertelde mij dat deze dag voor haar vanmorgen al bijzonder was begonnen. Vanuit huis neemt zij altijd een taxi naar Comedor Infantil. En toen zij deze morgen aan de chauffeur vroeg: ”Weet u waar dat is?” werd ze blij verrast toen deze chauffeur zich omdraaide en zei: “Maar natuurlijk, ik kwam daar vroeger als kind, het is mede dankzij Comedor Infantil dat ik gekomen ben waar ik nu ben”. En inderdaad, ze herkende hem van een aantal jaar geleden. Het was haar al eens eerder overkomen , maar dat dat nu juist ook vandaag het geval was ontroerde haar zeer.